Jasełkowy horror

Boże jak miało być pięknie. Mimiś po raz pierwszy na scenie, Matka z kamera uwiecznia występ i pała dumą i jakby tu delikatnie powiedzieć, bo delikatnie się nie da: h.. bombki strzelił i choinki nie będzie. To, żeby było choć trochę świątecznego klimatu.

Kiedy przyszłam z dziadkiem to Mimiś nie przebrany bo nie chciał. To Go przebrałam, ale już włączył tryb marudzenie + płakanie, Bo zapłakał jak mnie zobaczył. Liczyłam, że pod wpływem pań się uspokoi, ale gdzie tam rozkręcił się z wyciem i nie było mowy z wyjściem na scenę z dziećmi. Boże jak ja zazdrościłam tym mamom, które nagrywały dumnie swoje dzieci, podczas gdy moje klęczało obok mnie i chlipało. Starałam się olewać i liczyłam, że samo przejdzie i pójdzie do dzieci. Wiecie patent na przeczekanie bo co to za przyjemność wycia bez publiki, ale miarka się przebrała jak Mimiś zobaczyła kinder jajo w mojej torebce ( bo ją sobie otworzył bo stała obok niego), a ja powiedziałam nie. To tak zaczął wyć, że zaczął zagłuszać dzieci na scenie. Wyszliśmy i poprosiłam Mimiśka o to by się uspokoił, a on dalej wyje i jeszcze głośniej i domaga się jajka. Nie wytrzymałam bo przyznam szczerze, że z tego żalu, smutku, zmęczenia (bo cały ranek naginałam tu i ówdzie załatwiając sprawy na mieście oraz po lekarzach) i w pewnym sensie rozczarowania, a przede wszystkim wstydu  i dałam mu klapsa w tyłek. Jest mi szczerze przykro, ale na jedną osobę to za dużo już mi było. A poza tym własnego dziecka nie poznawałam. I tu się kłania teść, który akurat wtedy wyszedł z sali i to zobaczył i podsycił histerie Mimiśka wyrywając mi dziecko i drąc się na mnie. Znalazł się idealny ojciec, wzór co to zamiast dla dziecka na cukierka to wódę kupował i chlał i chlał mając w dupie czy dzieci mają co jeść i cała reszta tej alkoholowej otoczki. Wiadomo o czym mowa. I on mi chce mówić jak mam zajmować się własnym dzieckiem i podburza Mimiśka przeciwko mnie. 

Posadziłam Mimiśka na ławeczce i chciałam odczekać aby się uspokoił. Każda osoba mająca styczność z dzieckiem wie, że metoda na przeczekanie w ciszy płaczu jest niezawodna bo dziecko bez publiki płakać przestaje. To co zrobił teść - ekspert od dzieci, a swoimi się ani razu nie zajął. Oczywiście gada do niego i zabiera go na ręce i odciąga i się wydziera przy ludziach na mnie, a Mimisiek wydziera się jeszcze głośniej. Serio. Tyle wstydu to ja się w życiu nie najadłam. Jak ja się w przedszkolu pokarze bo, że teść to pijak to każdy wie.
W samochodzie Mimisiek uspokoił się w 2 minuty jak nikt do niego nie mówił. I zasnął. A ja wyłam. jechałam i płakałam.
Czułam złość, rozczarowanie, wstyd, a przede wszystkim smutek bo uderzyłam własne dziecko. Bo moje dziecko mnie zawiodło, a ja jego. Mimisiek tak się nie zachowuje. Owszem raz czy dwa wpadł w histerie, ale w miarę szybko sobie z Mężahem poradziliśmy, ale dzisiaj to było apogeum.

Boże jak ja chciałam wiec ładny uroczy filmik i cudowne wspomnienia, a mam jakąś makabrę.

Teść był ostatni raz w przedszkolu. Nigdy już mu nic nie powiem.



W domu pogadaliśmy z Mimiśkiem. Chyba coś trafiło do jego główki, ale teraz koniec z pewnymi ustępstwami. Koniec z pobłażaniem. Mimisiek udowodnił, że na za dużo mu pozwalamy. Owszem mamy zasady, ale widać potrzeba ich więcej bo te co są są nie wystarczające.

No i teraz mam dziecko idealne. Prosi, a jak zakazałam bajki i cukierków za kare to nawet się nie rozpłakała tylko zaakceptował i poszedł bawić się autkami.


To jest ciężki dzień.