he`s 3

Tak się zastanawiam... kiedy to minęło?

"Syneczku jesteś już taki duży. Tyle potrafisz. Mamie kawę robisz w swojej kuchni, pojedziesz swoim samochodem po świeże pieczywo do sklepu, sam się rozbierasz, jesz, ba Ty nawet sam potrafisz zdecydować na co masz ochotę na obiad i pomagasz mi ten obiad robić. Kiedy przypomnę sobie jak pierwszy raz Cię przytuliłam jaki byleś malutki, a potem spojrzę ma mojego małego/dużego chłopczyka właśnie wyrywającego mi się z rąk bo koniecznie musi teraz naprawić swoim zabawkowym śrubokrętem jedno z autek, nie mogę uwierzyć, że ten czas tak szybko mija.
Mówisz. Czasami jak najęty. Tata się śmieje, że masz to po mnie bo on do 4 roku życia był oszczędny w słowach haha Pomagasz tacie w pracach na zewnątrz - starasz się robić wszystko to co tata i pomagać mu na każdym kroku, wozisz swoją taczką ekogroszek do pieca, kosisz swoją kosiarką trawę... Bez Ciebie już nic nie da się zrobić. I ani ja ani tata nie chcemy nic robić sami. Twoja pomoc jest bezcenna, a każdy nowy dzień t nowe wyzwanie i odkrycie. Dzięki Tobie to co do tej pory było szare i bure w mgnieniu oka staje się ciekawe i kolorowe.

Nawet pobudki, czasami o tak nieludzkich godzinach jak 5.40 rano, w Twoim wykonaniu to sama przyjemność, aczkolwiek nie będę ukrywała, że wolę te o 7.30. Ale to poranne: Mamooo wstawaj dzień!  nic nie jest w stanie zastąpić.
Tak bardzo się cieszę, że jesteś z nami. Nie zmieniaj się nigdy. Bądź taki jaki jesteś nasz kochany Szkrabie. Nie bój się odkrywać świata, bo...

świat jest inny - radośniejszy, kiedy tak spacerujemy sobie we trójkę. ja, tata i TY - nasz największy Skarb na świecie!
Sto lat Syneczku!
Kochamy Cie.
Mama i Tata"