Ech....

Ufff… nie to, że mi ulżyło, że Mężah pojechał bo nie, ale ulżyło mi, że skończyłam wielkie gotowanie. Dzisiaj Mężah dostał barszcz biały z kiełbaską i jajkiem, gulasz z indyka, klops z jajkiem oraz spaghetti. I tak za każdym razem ( no menu inne, wedle zamówienia) jak przychodzi ten sms ja staje przy garach i zaczynam zwykle o 8, kiedy Mężah odprowadza Mimiśka na autobus, a kończę 12-14 zależy co trzeba zrobić. 

Ot taki standardzik kiedy się męża w trasę wyprawia i wiecie co usłyszałam? Że jestem jedną z niewielu żon, która aż taką wyprawkę robi. Mężah bez ściemy powiedział, że mu co po niektórzy jawnie zazdroszczą tak szerokiego menu. A wszystko dlatego, że nie pracuje zawodowo i mam kiedy to zrobić bez uszczerbku na zdrowiu,  co sam Mężah przyznaje i tak nie naciska na powrót do pracy zarobkowej bo wie, że skończyłoby mu się to i owo, a żona nie byłaby na każde zawołanie no i te nieszczęsne skarpetki, spodnie, albo inna rzecz nie znalazłaby się zapewne tak szybko, jak to bywa kiedy na posterunku czuwa żona. Bo żona wie wszystko. Absolutnie. Nawet jak nie wie to i tak się domyśli gdzie mąż posiał to i owo, pod warunkiem, że nie jest to jakaś śrubka, wkręt lub inny tajemniczy sprzęt z tysiąca walizek z niezbędnymi do życia każdemu mężczyźnie. 

Dla mnie jako żony często jest zaskakujące jak można nie pamiętać, że pieprzy stoi w małej szafce, obok okapu na najniższej półce skoro stoi tam odkąd się wprowadziliśmy czyli dobre 6.5 roku.Ale to potrafią chyba tylko mężczyźni.

A teraz jest tak pusto i cicho... Ech...

P.S. Mimiś się doczekał rowerka. Meżah w końcu kupił i zamontował brakujące kółeczka boczne, rączkę do prowadzenia i wyjmujemy kask i zaczynamy się uczyć jazdy. W końcu jak 12 stopni na dworze to żal nie skorzystać. Jeszcze muszę zakupić tylko dzwonek i chyba jakiś chłopięcy koszyk bo bez "niezbędnego do życia" osprzętu w postaci autek i innych dupereli chyba się nie obejdzie.

Rowerek będzie woził już trzecie dziecko... Niestety ani 2 dziecko ani jego rodzice ( mimo, że im pożyczyliśmy bo w końcu rodzina) go nie uszanowali więc braki w postaci kółeczek, raczki i reszty musimy dokupić bo wierzyliśmy, że wszystko wróci.  Cóż. I tak jest całkiem dobrze, aczkolwiek rowerek po 1 dziecku wyglądał jak nówka ze sklepu, a po kolejnym bardzo dużo mu  do tego brakuje. Dobrze, że następny rowerek tez po tym samym starszym dziecku nie pożyczaliśmy rodzince to wygląda wciąż jak nówka i do czasów Mimiśka tak bezie wyglądał.