Zimna ZośkaA

Hmm... Mimiś w zeszłym tygodniu przytargał jakiegoś wirusa co to kazał mi kaszleć i smarkać z nosa. Cóż po kilkudniowym areszcie udało nam się go pokonać aczkolwiek dziecko z zapasem energii bez gorączki i innych objawów niż cieknący nos oraz kaszlniecie od czasu do czasu ( najbardziej wieczorami) jest mega trudne w utrzymaniu i nie pozawala nic a nic na zrobienie tego co potrzeba i to wieczne szykowanie jedzenia. Ale przetrwaliśmy zwłaszcza, że pogoda współpracowała. 

Niestety z momentem jak przyszła zimna zośka to Mimisiwoy wirus chyba załapał, że jego szansę przeżycia w Mimisku maleją więc sie przesiadła ma matkę i się zaczęło. O ile Mimiś chorobę przetrwał jakby nie był chory to ja.... Gorączka, łamanie w kościach, katar, kaszel, zupełnie brak siły i generalnie wrak człowieka. Dobrze, że Mężah był w domu bo nie poradziłabym sobie. Dopiero dzisiaj mi odpuszcza i jestem w stanie zrobić cokolwiek.

Ale już wracam do siebie.

I muszę się pochwalić i pochwalić mego męża jak wspaniale sobie poradził. Bowiem pierwszy raz w życiu ( bo jak był to jeździliśmy zawsze obydwoje) został zmuszony przez to, że ja nie byłam w stanie pojechać sam z synem na wizytę do pani doktor chirurg-urolog. Niestety wizyta prywatna bo Państwowo to moglibyśmy poczekać do 2 połowy stycznia 2017, a zależało mi na wizycie u pani ordynator dziecięcego oddziału chirurgi i urologi i specjalistki w tym temacie, a nie do byle chirurga bo jednak spawy siusiakowe to bliżej urologi niż chirurgi. A nasza domowa nie była pewna czy wszystko jest w porządku wiec kazał się poradzić specjalisty i okazało się, że Panowie poradzili sobie wzorcowo. Mężah nie miał problemu z trafieniem i rejestracją, a Mimiś tak oczarował lekarkę, że rozmowa trwała 10 razy dłużej niż badanie i okazało się, że nie mamy się czym martwić. Także chociażby dlatego warto było te 100 zł wydać aby być spokojnym i by dziecko było spokojne. 

No i warto było dać ten czas sam na sam moim panom. W końcu nie mają go za dużo.

Teraz Mężah znowu jest w trasie. Tym razem Włochy. 

A Mimiś śpiewa mi piosenki na wtorkowe przedstawienie z okazji dnia mamy i taty i co chwilę powtarza swój wierszyk. Także jest fajnie, No i czekamy na tatę.